Hallo
Iris en Bram!
Het zal niemand ontgaan dat binnen nu en ongeveer anderhalve week de wereld zal vergaan. Althans, daar loopt iedereen al het hele jaar over te stressen. Want het Maya-volk heeft, al dan niet bewust, haar kalender niet bijgewerkt.
En
dan vergaat de wereld. Toch, of niet? Volgens de Maya’s komen er in ieder geval
‘grote veranderingen’. Maar ja, die zijn uitgestorven, dus waarom zou je die
geloven?
Ergens zou ik het best wel awesome vinden als de wereld echt vergaat omdat die kalender ophoudt. Een symbolische dikke middelvinger tegen al die gekken in Amerika die elk jaar weer een andere datum uitkiezen waarop volgens hen de wereld zou vergaan. Je wordt er toch gek van! Dat je de week van tevoren enorm hamstert en als een gek je ondergrondse bunker aan het inrichten bent... voor niets.
Ergens zou ik het best wel awesome vinden als de wereld echt vergaat omdat die kalender ophoudt. Een symbolische dikke middelvinger tegen al die gekken in Amerika die elk jaar weer een andere datum uitkiezen waarop volgens hen de wereld zou vergaan. Je wordt er toch gek van! Dat je de week van tevoren enorm hamstert en als een gek je ondergrondse bunker aan het inrichten bent... voor niets.
De
kans bestaat dus dat we er binnenkort allemaal niet meer zijn. Wat doen we in
de tussentijd? Grote gebaren maken als enorm veel geld afstaan aan armen, een
wereldreis maken die ons lichamelijk en geestelijke verrijking biedt... Heel
leuk en aardig en zo. Maar als puntje bij paaltje komt eindig je toch op de
bank, met een pizza en een of ander hersenloos programma op de buis. Met ‘No
surprises’ van Radiohead op de platenspeler.
En de komende anderhalve week zit je in zenuwachtige, nieuwsgierige afwachting op de bank voor die grote knal, dat allesverzengende vuur... of gewoon om te zien dat het zoveelste talent weer twee seconden beroemd mag zijn. Voor dat hij of zij weer ruw van het podium wordt gegooid voor de volgende aap met kunstjes. En ondertussen twittert de zoveelste ‘Bekende Nederlander’ iets enorm oninteressants, dat de volgende dag groot op de voorpagina van de Telegraaf staat.
En de komende anderhalve week zit je in zenuwachtige, nieuwsgierige afwachting op de bank voor die grote knal, dat allesverzengende vuur... of gewoon om te zien dat het zoveelste talent weer twee seconden beroemd mag zijn. Voor dat hij of zij weer ruw van het podium wordt gegooid voor de volgende aap met kunstjes. En ondertussen twittert de zoveelste ‘Bekende Nederlander’ iets enorm oninteressants, dat de volgende dag groot op de voorpagina van de Telegraaf staat.
Nederland, de wereld –er klopt helemaal niets van. Maar wie defibrilleert er? Of wie is er moedig genoeg om de stekker eruit te trekken en een hele samenleving weer opnieuw in te richten?
Totdat
er iemand op staat om dat te doen waar anderen te laf voor zijn, gaan we gewoon
maar door met ademen, stemmen we weer massaal op een nieuwe talentloze eendagsvlieg,
hopen we weer dat één-dimensionale boeren de liefde van hun emotieloze leven
vinden en heffen het glas op nog een jaar waarin de wereld mogelijk, maar
waarschijnlijk niet, vergaat.
Want uiteindelijk is het allemaal onzin. Dat je druk maakt om een einde dat over anderhalve week komt of wanneer je oud en rimpelig bent –het komt allemaal aan op dat éne ding, die universele wetenschap:
De mensheid is een klucht.
Ciao,
Daan
www.daankusen.wordpress.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten